از خاموشیم کار رسیده است به جان/فریاد,که خاموشی مرا خواهد کشت...

مرا که به آغوش بکشی,

هستی ام تمام میشود

سبک ورها

مثل گرده های گل شیدا

بروی دست هایت

لبهایت

روی شکن هر تارمویت

ردی از من خواهد ماند......

 

نوشته شده در یک شنبه 4 دی 1390برچسب:my heart,ساعت 23:32 توسط nastaran|


آخرين مطالب
» تمام!
» let some body love u
» تاریکی
» شبیه شده ام
» when I was young
» نفر بغل دستی!
» نظریه میدهیم!
» شکمو!
» thanking god
» شلوغ!
» me...
» خوشحال!
» نام دیگر من
» بی ربط!
» life
» قیصر
» so close,no matter how far
» from deep inside
» وقتی نظراتت دوستت غیر فعاله!
» در چنته ی من جز به ندانستن نیست

Design By : Pichak